فکر می کنم خدا مرا فراموش کرده چون چند وقته هر چه صداش می کنم و ازش می خوام انگاه صدامو نمی شنونه و توجهی بهم نمی کنه؟

پاسخ: حمد و سپاس مخصوص خدایی است که آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست خلق کرد و هر موجود را در مسیر هدایتش پروراند و تمام نیازهایش را برطرف کرد ربنا الذی اعطی کل شی خلقه ثم هدی (1)
خدایی که سمیع و بصیر است و صدای بندگانش را می شنود و به حال بندگانش واقف است ؛ او قادر است و از هر کسی در یاری بندگانش تواناتر. او کریم است و بی حساب و بدون هیچ چشم داشتی می بخشد ان الله یرزق من یشاء بغیر حساب (2) مهربان است و دلسوز و رئوف , نسبت به حال و احوال بنده اش.
ببین چگونه آنها را که از او رویگردان شده اند دوست دارد ؟ لو علم المدبرون کیف اشتیاقی بهم لماتوا شوقا ً اگر آنها که از من رویگردان شده اند می دانستند که چقدر دوستشان دارم از اشتیاق هر لحظه جان می دادند.
خدایی که حکیم است و برای رشد بنده اش تدبیر می کند و او را به سوی کمال رهنمون می شود. خدایی که از خلقت انسان اهدافی داشت و از آن جمله اینکه فرمود : من مرگ و حیات را خلق کردم تا شما را بیازمایم که کدام یک بهترین اعمال را انجام می دهید. الذی خلق الموت و الحیوة لیبلوکم ایکم احسن عملا (3)
دوست عزیز
انسان باید سنت های این عالم را به خوبی بشناسد و با همراه شدن با این سنت ها در مسیر احسن عمل ( بهترین عمل ) گام بر دارد. یکی از سنت های این عالم , امتحان شدن به انواع سختیها است. قرآن کریم می فرماید: و لنبلونکم بشی من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرین ... اولئک علیهم صلوات من ربهم و رحمة و اولئک هم المهتدون. (155و157 بقره)

در این سنت خداوند از دوست داشتنی ترین بندگانش با ما سخن می گوید , از هدایت شدگان و کسانی که مورد رحمت پروردگارند. این افراد کسانی هستند که با چیزی از ترس و گرسنگی و نقصی در اموال و جانها و ثمراتشان مورد آزمایش قرار می گیرند اما صبر پیشه می کنند.
جالب این است که شیطان این مطلب را بگونه ای در ذهن ما القاء کرده که دقیقا ً مخالف با حقیقت است ؛ چرا که ما رستگارترین و خوشبخت ترین انسان را کسی می دانیم که آنچه می خواهد در اختیارش قرار دارد و کوچکترین ضعف و کاستی در زندگی اش دیده نشود. لذا وقتی با مشکلات رو به رو می شویم و امتحانات الهی - که همه ناشی از توجه خاص و ویژه ی الهی نسبت به بنده می باشد - یکی پس از دیگری به ما روی می آورد توان از کف می دهیم و تصور می کنیم که خداوند ما را به حال خود رها کرده است.
معارف دینی به ما می آموزد که هر چه انسان نزد خدا عزیز تر باشد خداوند او را بیشتر از دیگران به بلا و سختی گرفتار می کند ؛ چون انسان با سختیها آبدیده می شود و با مشکلات , استعدادهایش شکوفا می گردد.
از امام صادق ( علیه السلام ) نقل شده است : همانا سخت ترین مردم از حیث بلا پیغمبرانند ؛ سپس جانشینان آنها ؛ سپس کسی که درست باشد دین او و نیکو باشد کار او , سخت گردد بلای او ؛ و این برای آن است که خدای تعالی قرار نداده است دنیا را ثواب از برای مؤمنی و نه سزا برای کافری (5)
نمونه ی بارز این افراد اهل بیت عصمت و طهارت ( علیهم السلام ) هستند که بیش از همه ی انسانها با شدائد و مصائب روبرو شدند و همگی آنها شهید شدند در هر حالی خود را به او سپردند.
از دیگر سنت های این عالم , دعا کردن و اجابت آن است. حضرت دوست می فرماید : ادعونی استجب لکم / بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را (6) دوست من , تصور شما از این آیه چیست ؟ آیا منظور این است که هر گاه بنده ی ضعیف و ناقص که هیچ علم و احاطه ای به صلاح کار خود ندارد از خدا طلبی کرد خداوند حکیم نیز عین همان را اجابت کند ؟ خیر , اینطور نیست ؛ بلکه خداوند اجابت می کند اما نه دقیقا ًآنچه که بنده از او طلب می کند بلکه بهترین چیزی که متناسب با رشد بنده و به صلاح اوست به او عطا می کند. عسی ان تکرهوا شیئا ً و هو خیر لکم و عسی ان تحبوا شیئا ً و هو شر لکم / چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید حال آنکه خیر شما در آن است و یا چیزی را دوست داشته باشید حال آنکه شر شما در آن است. (7)
مثلا ًاگر کسی از خدا فرزند بطلبد و چنین کاری مطابق حکمت و مصلحت وی باشد خداوند با فراهم کردن امکان ازدواج , مسکن و تأمین هزینه ی زندگی , هم به او فرزند صالح می دهد و هم پاداش دعایش را عطا می کند و اگر به مصلحت وی نبود دعای او را که عبادت است به یکی از سه نحو پاداش میدهد : یا گناهی از گناهانش را می بخشاید , یا حسنه ای بر حسناتش می افزاید , یا بلایی را از او دفع می کند. همچنین ممکن است چیز دیگری که مطابق حکمت و مصلحت است و دعا کننده از آن آگاه نیست به وی عطا کند. پس دستی که به درگاه الهی بلند می شود خالی باز نمی گردد , بلکه مشحون از الطاف بی پایان الهی خواهد بود. (8)
تأخیر در اجابت دعا ممکن است دشواری را ممتد کند , لیکن نباید سبب سوءظن به خداوند گردد , چون حکمت این کار معلوم نیست. اجابت مستمر دعاها طراوت و اهمیت کار را کاهش می دهد. بدین لحاظ گاهی تأخیر در اجابت به نفع داعی است. (9)
چطور ممکن است خدایی که اینگونه با انسان معامله می کند او را رها کرده باشد و به حال خود وا گذارده باشد ؟ این وعده ی تخلف ناپذیر الهی است و او حتما ًدعا را اجابت می کند ؛ اما شاید گاهی شکل و زمان اجابت بر اساس صلاح دیدها با آنچه انسان به دنبال آن است جور در نیاید.
پس بر بنده است که همواره از خالق و مدبر حکیمش خیر را طلب کند و بر آنچه خدای رئوف تقدیر کرده صبر پیشه کند تا از رستگاران شود. گاهی شیطان چنان نداشته های ما را بزرگ جلوه می دهد که ما از انبوهی از داشته هایمان غفلت می کنیم. چگونه خداوند انسان را رها می کند در حالی که در هر زمان نعمت ها و الطاف بی شمارش او را احاطه کرده است ؟
به یاد بیاور زمانی را که در رحم مادر به سر می بردی چگونه جایگاه تو را نرم و گرم و متناسب با نیازت خلق کرد ؛ وقتی زمان تولدت رسید چنان محبتی در دل مادر قرار داد تا همه ی توان و قدرتش را در رفع نیازهای کودک ضعیف و نا توانش صرف کند. آن گاه بزرگتر شدی , کودک , نوجوان و ... و در هر زمان تو را در سایه ی رحمت خویش جای داد. عصیان ها و نافرمانی ها را نادیده گرفت و باز محبتش را از بنده اش دریغ نکرد.
گاهی برای تنبه , گاهی برای رشد بیشتر , گاهی برای تطهیر از آلودگی ها , تو را در کوران بلاها قرار داد و راه حل و چاره را نیز پیش پای تو گذاشت و این ها همه بهانه بود تا او را فراموش نکنی و در دنیای پر زرق و برق از مقصد جا نمانی.
دوست عزیز , به گمانم شبیه به بازیکن فوتبالی شده ای که چون قوانین بازی را آنطور که باید نمی دانی از بازی خسته شدی ؛ در حالی که می بایست قوانین بازی را یاد گرفته و بدانی تلاش و کوشش و زمین خوردن در این میدان , اجتناب نا پذیر است. پس باید کمر همت را محکم کنی و با سنتهای الهی آشنا شوی.
ای عزیز , نشانه ی دور شدن از خدا و رها کردن خدا بنده اش را , در نرسیدن به خواسته ها نیست. هر گاه دیدی خدای خود را نمی خوانی و در گناه غرق شده ای , بدان که از خدا دوری ؛ هر گاه دیدی در لذتهای دنیا غوطه ور شده ای و از خدا غافلی , می توانی بگویی خدا تو را رها کرده است.
فقط کافی است نگاهی مختصر و کوتاه به زندگی کسانی که خداوند دوستشان داشته و رهایشان نکرده بیندازی و ببینی آنها در کوران حوادث چگونه با مشکلات دست و پنجه نرم کردند و همه ی سختیها را از لطف و محبت حضرت حق دیدند. هنگامی که در اوایل انقلاب فرزند بزرگ امام خمینی حاج آقا مصطفی خمینی را شهید کردند و خبر آن را به امام دادند، ایشان فرمودند: این از الطاف خفیه الهی است.
تذکر داده بودید که نصیحت نکنم ؛ من نیز تلاش کردم کلامم بوی پند و اندرز به خود نگیرد بلکه حقایقی را که شیطان قصد در پنهان کردن آن دارد را بیان کنم تا دست مکر ابلیس بسته شده و رحمت و نظر لطف الهی را مشاهده کنید.
در پایان به شما پیشنهاد می شود با مراجعه به مشاوران دینی و مطرح کردن مشکلتان به طور دقیق از راهکارهای آن عزیزان بهره مند شوید.
(1) سوره طه / آیه 50
(2) سوره آل عمران / آیه 37
(3) سوره ملک / آیه ی 2
(4) سوره بقره / آیه 155 و 157
(5) چهل حدیث حضرت امام ( رحمة الله علیه ) / ص 235
(6) سوره ی بقره / آیه 186
(7) سوره ی بقره / آیه ی 216
(8) تفسیر تسنیم علامه جوادی آملی ( حفظه الله تعالی ) / ج 9 / ص 436
(9) تفسیر تسنیم علامه جوادی آملی ( حفظه الله تعالی ) / ج 9 / ص 441